Ακουσα πριν από πολλά χρόνια, ένα ταξίμι από τη Χαλκιδική (από τη συλλογή του Γιώργου Μελίκη “Πρώτος Λαϊκός Χειμώνας – Δημοτικά Τραγούδια της Βόρειας Ελλάδας”) να παίζεται μόνο με ένα φύλλο γιασεμιού. Γίνεται και με φύλλο λεμονιάς που μερικές φορές το περνάνε στα δόντια μιας τσατσάρας. Αυτές οι φοβερές τέχνες δύσκολα περνάνε σε επόμενες γενιές γιατί και τα γερόντια που τις ξέρουνε θέλουνε παρακάλια (το μονοπώλιο βλέπεις, μεγάλο πράμα) και οι πιτσιρικάδες που ενδιαφέρονται είναι λίγοι. Επειδή όμως τα Κλαρίνα είναι ακριβά παναθεμά τα και τέτοια εποχή δε μαζεύεις εύκολα λεφτά για να αγοράσεις, το «φύλλο» είναι μια πρόταση για την κρίση….
Ευτυχώς πριν χαθεί αυτή η γέρικη τέχνη, κάποιοι πρόλαβαν να την αποτυπώσουν. Αξίζει τον κόπο να δείτε ποιός είναι ο Μελίκης και τί έχει προσφέρει στην παράδοσή μας, εδώ.
Ψάχνοντας, ανακάλυψα ότι μουσική με φύλλα, παίζουν και σ’ άλλους τόπους, όπως στην Ιαπωνία. Παρακάτω δύο ελληνικά βίντεο με το τί μπορεί να κάνει κάποιος με ένα φύλλο και άλλα δύο μ’ ένα γιαπωνέζο που δείχνει πως παίζεται. Πάντως, δεν είναι και τόσο εύκολο…..
Αέναος Ωδή 