Ξέρω καλά τους ήχους της φύσης. Οταν ήμουν μικρός, κρυβόμουν μέσα στα δάση, αγκάλιαζα ένα κυπαρίσσι και άκουγα τους χυμούς του. Κοιμόμουν δίπλα στα ρυάκια κι άκουγα το νερό που κυλούσε, καθόμουν κάτω από τα πεύκα και τις λεύκες κι άκουγα το θρόισμα των φύλλων τους κι έχω ξοδέψει ώρες ολόκληρες, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω τους διαλόγους των πουλιών. Κι ύστερα στη θάλασσα, ολόκληρες μέρες και νύχτες παρατηρούσα τον ήχο των κυμάτων στα βότσαλα (όπως έκαναν όλοι στα χρόνια της αθωώτητας), τα βράδια στη βεράντα προσπαθούσα να μετρησω τα τριζόνια, στο σπίτι μας δίπλα είχε τη φωλιά της μια κουκουβάγια. Ολα εδώ, αναπαράγονται με όργανα που έχω αγοράσει ή έχω κατασκευάσει ο ίδιος. Μακάρι να είχα καλύτερο ήχο για να το απολαύσετε όπως εγώ όταν τα παίζω.
Ο κεραυνός με ένα thunder stick, πλαστικά μπουκάλια και ποτήρια κομμένα σαν το χαβανέζικο pu ili για τον ήχο της βροχής και τα θροϊσματα του αέρα, διάφορα σείστρα για τα θροϊσματα των φύλλων και το κελάρισμα των νερών, απλές σφυρίχτρες, σφυρίχτρες τρόμπες και λαλίτσες για τα πουλιά, μια ξύστρα απο καλάμι για το βάτραχο και ένα rain stick για τον ήχο των κυμμάτων στα βότσαλα. Δεν υπάρχει εδώ ούτε ένας ήχος μηχανικός, όλοι οι ήχοι είναι μίμηση με φυσικά μουσικά όργανα.
Είναι το πουλί Kookabura, ένας άγριος παπαγάλος ή κάποιο άλλο ζώο της ζούγκλας του αμαζονίου, δε θυμάμαι….Το θέμα είναι, τί μπορώ να φτιάξω με δύο ξυλάκια παγωτού, μια οδοντογλυφίδα, δυο λαστιχάκια κι ένα κομμάτι νάυλον; Μα, ήχους από το δάσος του Αμαζονίου που καταστρέφεται γι αυτά τα σκουπίδια! Μια κατασκευή ηχητικού αντικειμένου για παιδιά, με ανακυκλώσιμα υλικά, που σε συνδυασμό με άλλα, όπως rain sticks, thunder tubes, κρόταλα, νουνούρες, γουργούρες (bullroarer), μουγκρινάρα (quicka), περιστρεφόμενους σωλήνες, κι άλλα που ελπίζω να σας μάθω να φτιάχνετε απο δω, φτιάχνουν, μια τέλεια ορχήστρα του δάσους!
Αέναος Ωδή 