Δύο δασκάλες του 11ου Δημοτικού Σχολείου Παζινού, η Κατερίνα Χρυσάνθου και η Βιβή Χαραλαμπίδου (μετά από προτροπή του Δ/ντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων Ματθαίου Φραντζεσκάκη) μου έκαναν την τιμή να ζητήσουν τη συνεργασία μου για να κάνουν ένα ντοκυμανταίρ στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος cine-μαθηματα του Φεστιβάλ, που έχει την αιγίδα και έγκριση των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού.
Η ιδέα ήταν να κινηματογραφηθεί ένα ημερήσιο “μάθημα” οργανοποιίας για τα παιδιά της Ε και ΣΤ τάξης του σχολείου, όπως αυτά που οργανώνω για μεγάλες ομάδες παιδιών. Οι δύο δραστήριες δασκάλες ήθελαν από την αρχή να αναπτύξουν ένα οικολογικό θέμα όπως η ανακύκλωση, που εντάσσεται στην ύλη της περιβαλλοντικής αγωγής.
Ηταν λοιπόν μια μοναδική ευκαιρία για μένα να υλοποιήσω ένα σχέδιο μαθήματος Εκπαιδευτικής Οργανοποιίας για να δείξω και δημόσια πιά, πως μπορεί να ενσωματωθεί η Οργανοποιία με απλά υλικά στη σχολική ύλη του δημοτικού. Συνέπεσε μάλιστα να έχουν ήδη δουλέψει το θέμα “μουσικά όργανα” το προηγούμενο διάστημα και στη Γλώσσα. Ετσι συνδυάσαμε την οργανοποιία με την Περιβαλλοντική Αγωγή, τη μουσική θεωρία και τη Γλώσσα ταυτόχρονα.
Βέβαια, των γυρισμάτων προηγήθηκε ένα 40λεπτο μάθημα στην τάξη, όπου με τη βοήθεια power point μίλησα στα παιδιά για το πώς ανακαλύφθηκαν τα μουσικά όργανα και ποιές είναι οι βασικές αρχές της κατασκευής τους.
Το “μουσικό σχολείο του δάσους” απ’ όπου ξεκινάει το ντοκυμανταίρ είναι ένα μάθημα Ακουστικής Οικολογίας, όπου τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν ήχους του δάσους και ταυτόχρονα ανακαλύπτουν φυσικά υλικά που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να παράγουν ήχους και να φτιάξουν αυτοσχέδια μουσικά όργανα. Το “κυνήγι του θησαυρού των ήχων” που παίξαμε είχε σαν αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και την κατασκευή ενός λιθόφωνου, που για να ολοκληρωθεί, έπρεπε τα παιδιά να αντιληφθούν την έννοια της μουσικής κλίμακας. Το μάζεμα των “σκουπιδιών” που ακολούθησε έδεσε τη δραστηριότητά μας με το επόμενο στάδιο του εργαστηρίου, την κατασκευή μουσικών οργάνων με ανακυκλώσιμα υλικά στην αυλή του σχολείου.
Το πώς τα καταφέραμε μέσα σε 12 λεπτά να τα συμπυκνώσουμε όλα αυτά, το αποδίδω στην μαστοριά του Κώστα Κοσμαδάκη και του Κώστα Μαρινάκη και όποιου άλλου ασχολήθηκε στο μοντάζ.
Τους ευχαριστώ όλους, και πάμε γι άλλα….
Αέναος Ωδή 